Toelichtingen bij het Afspreeklijstje gelegenheidsbridgepaar. Copyright © 2000–2008 Rosalind Hengeveld. Versie 31 maart 2008.
Deze optie wil zeggen dat het signaleren bij het afgooien dezelfde methode volgt als in het bijspelen: de afgegooide kaart is een signaal dat betrekking heeft op de afgegooide kleur zelf. Als je ‘hoog-laag’ hebt afgesproken, dan is bij de eerste afgooi een ‘onnodig’ hoge kaart een aansignaal in de afgegooide kleur, de laagste kaart een afsignaal.
De betekenis van een signaal kan echter anders zijn dan in het bijspelen. De eerste afgooi is altijd een aan/afsignaal, ook als je in het bijspelen met voorrang je verdeling signaleert. Elke volgende afgooi – voor zover überhaupt nog een signaal – geeft de verdeling in de afgegooide kleur aan.
Spelers die deze methode gebruiken, geven veelal zelfs bij de eerste afgooi alleen een aansignaal als dit echt nodig lijkt, en gooien anders een kaart af die op te vatten is als een afsignaal in de afgegooide kleur. Daarom staat deze methode ook wel bekend als ‘weg wat hindert’.
Het Romeins afgooisignaal is een aan/af-signaal in de afgegooide signaalkleur. Het werkt via de pariteit (even of oneven) van de hoogte van de signaalkaart:
Als je geen kaart of juist meerdere kaarten van de juiste pariteit hebt:
De volgorde van de kaarten naar afnemende mate van aanmoediging is dus: 3, 5, 7, 9, 10, 8, 6, 4, 2. Een plaatje (boer of hoger) is nooit een Romeins afgooisignaal.
Gewoonlijk past men Romeins signaleren alleen toe bij de eerste afgooi. Elke volgende afgooi – voor zover überhaupt nog een signaal – geeft de verdeling in de afgegooide kleur aan (op dezelfde wijze als in het bijspelen). Sommigen signaleren ook Romeins op partner's uitkomst of voorspelen (in het afspreeklijstje aangegeven als ‘oneven’ bij ‘Signaleren’); de meeste spelers echter verstaan onder ‘Romeins’ alleen de conventie bij het afgooien.
Je kunt bij uitzondering een Romeins afsignaal combineren met een Lavinthalsignaal. Een hoge even kaart toont dan voorkeur voor de hoogste, een lage even kaart voor de laagste overige kleur, de voorgespeelde kleur en de signaalkleur niet meegerekend. Echter, wil dit mogelijk zijn, dan is al het volgende nodig:
Daardoor is deze Lavinthal-betekenis in de praktijk niet zo vaak ondubbelzinnig van toepassing.
Bij de eerste afgooi is een hoge kaart (tot en met de tien) een aansignaal in de naasthogere kleur, een lage kaart een aansignaal in de naastlagere kleur. Voor de volgorde van de kleuren telt – zoals de meesten de conventie spelen – de kleur van de voorgespeelde kaart niet mee. Voorts gelden klaveren en schoppen als ‘aanliggende’ kleuren (als waren de kleuren cyclisch gerangschikt, vandaar het ‘revolving’ in de naam).
Bijvoorbeeld: er wordt harten voorgespeeld. Dan is een hoge schoppen een aansignaal in klaveren (de ‘naasthogere’ kleur), een lage schoppen een aansignaal in ruiten (want harten wordt overgeslagen). Ook een hoge klaveren is een aansignaal in ruiten. Je kunt dus steeds elke kleur op twee manieren aansignaleren, als je voldoende kaarten hebt en kunt missen. Het is echter niet mogelijk een kleur af te signaleren.
Zoals de naam al aangeeft geldt deze methode van signaleren alleen bij het afgooien, en alleen bij de eerste afgooi. Elke volgende afgooi – voor zover überhaupt nog een signaal – geeft de verdeling in de afgegooide kleur aan (op dezelfde wijze als in het bijspelen). Het is niet gangbaar een plaatje (boer of hoger) als revolving discard te spelen.
Dit werkt volgens het bekende Lavinthal-beginsel: bij de eerste afgooi is een hoge kaart (tot en met de tien) een aansignaal in de hoogste kleur, een lage kaart een aansignaal in de laagste kleur, in beide gevallen van de twee overige kleuren, de kleur van de signaalkaart en de kleur van de voorgespeelde kaart niet meegerekend.
Bijvoorbeeld: er wordt harten voorgespeeld. Dan is een hoge ruiten een aansignaal in schoppen, een lage ruiten een aansignaal in klaveren. Ook een lage schoppen is een aansignaal in klaveren. Je kunt dus steeds elke kleur op twee manieren aansignaleren, als je voldoende kaarten hebt en kunt missen. Het is echter niet mogelijk een kleur af te signaleren.
Deze methode van signaleren geldt alleen bij de eerste afgooi. Elke volgende afgooi – voor zover überhaupt nog een signaal – geeft de verdeling in de afgegooide kleur aan (op dezelfde wijze als in het bijspelen). Het is niet gangbaar een plaatje (boer of hoger) als Lavinthal discard te spelen.
Een vrije-tekstveld in het Afspreeklijstje biedt ruimte voor overige afgooisignalen en andere signalen.